შალვა ფორჩხიძე – “ჩემს სამშობლოს”

ჩემს სამშობლოს მე თუ ლექსი ვერ ავუნთე,

გული ტრფობით ისე როგორ აფეთქდება?

ქართველთათვის საყურადღებო კრიტიკული წერილი…

“ჩვენ,ქართველები ოინის ხალხი ვართ,ან ჩვენ ვხუჭავთ თვალებს,ან სხვები გვგონია თვალხუჭულა.ნუთუ არ უნდა გვრცხვენოდეს ჩვენი თავისა? მთელი ოცდახუთი,ოცდაათი წლის განმავლობაში მარტოკა ეხლა აღირსეს თბილი სიტყვა და თბილი ლუკმა,

ხუმრობა

ხუმრობა – ადამიანის არარსებითი,არაპრინციპული მნიშვნელობის მქონე ისეთი უმტკივნეულო დაცინვაა,რომელიც ამა თუ იმ პიროვნების ღირსებას ზიანს არ აყენებს; პირიქით,ხუმრობა ეს გახლავთ ვითომობითი დაცინვა.

ფუძივარა კიოსუკე – “ცრუო სოფელო”

ცრუო სოფელო,სად გიპოვო თავი და ბოლო!

განვვლეთ უდაბნო,ვერ კი ვცანით გზები უფლისა.

ალ-მუთანაბის ნააზრევი…

“როცა ბერიკაცი იფურთხება სიცოცხლის აუგად,მას განა სიცოცხლე მობეზრდა,არამედ საკუთარი სიძაბუნე.სიცოცხლის დამამშვენებელი  ჯანსაღობა და ახალგაზრდობაა.როცა ისინი ზურგს შეაქცევენ ადამიანს,მაშინ კაციც პირს იბრუნებს ცხოვრებისაგან.

ჰერნან კორტესისა და ესპანელი კონკისკადორების შეფასება ისტორიკოსების მიერ…

“როგორ შეფასებასაც არ უნდა იმსახურებდეს ჰერნან კორტესისა და მის დაქვემდებარებაში მყოფი ესპანელი კონკისკადორების მიერ აცტეკთა უზარმაზარი იმპერიის დაპყრობა-განადგურება,მორალური და სამხედრო თვალსაზრისით მაინც აღტაცების ღირსია.

მაიას ცივილიზაციის ხალხის შესახებ…

მესოამერიკული ცივილიზაციის – მაიას ხალხი ქალაქის მაცხოვრებელი ხალხი იყო.ისინი მოქალაქეები იყვნენ იმ შეზღუდული გაგებით,რა გაგებითაც მოქალაქეები იყვნენ ყველა ევროპელი ხალხები XV საუკუნიდან: ქალაქებში ცხოვრობდნენ გაბატონებული კლასები (დიდებულები და ქურუმები),ქალაქები წარმოადგენდნენ პოლიტიკური ძალაუფლების ცენტრებს,მთელი კულტურის,სულიერი ცხოვრებისა და ეთიკის ცენტრებს.

მაქსიმილიან რობესპიერისა და ჟოზეფ ფუშეს დაპირისპირებიდან…

როგორც ცნობილია,ცხოვრების ადრეულ ეტაპზე საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მომავალი ლიდერი და ქვეყნის ფაქტიური მმართველი - მაქსიმილიან რობერსპიერი (1758-1794 წლები) და ათეისტური მსოფლმხედველობით გამორჩეული ფრანგული პოლიციის მინისტრი – ჟოზეფ ფუშე (1759-1820 წლები) კარგი მეგობრები იყვნენ.

ასმათ ბააზოვი – “შვილი,შვილი და შვილი”

ვერ იტევს შვილის ღიმილს

ოთახი,ეზო,ბაღი…

გაკი

გაკი (ჩინური წარმომავლობის მქონე იაპონიზირებული სიტყვაა და “მშიერ სულს” აღნიშნავს) – იაპონური მითოლოგიის ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი არსებაა.