Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…

ამონარიდები ალექსანდრე კაზანცევის რომანიდან – „ალმოდებული კუნძული”

„ – მწუხარებით შევამჩნიე, რომ ცივილიზებული ქვეყნების წმინდა მოვალეობათა შესრულება ნიადაგ ყოვნდებოდა, იდეურად მოწინააღმდეგე მხარის თითქოსდა ძლიერი შეიარაღების წინაშე დაუსაბუთებელი შიშით”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ცოლ-ქმრობა იმისთანა უნდა, ერთმანეთს რომ ზედ აკვდებიან”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„გაჭირვებულ ადამიანს ენა აწყვეტილი აქვს!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ – რატომ გვიყვარს ქართველებს ერთმანეთის რქენა, ჭინჭყლი, დაკადუკი, კუდის რიკამდე ჩაყოლა!

ამონარიდები ალექსანდრე კაზანცევის რომანიდან – „ალმოდებული კუნძული”

„ – წარმოიდგინეთ, კარაქიც ვერ ვიშოვე, გეფიცებით. არც შაქარი იშოვება. ხვალამდე არაფერი იქნებაო… ენაზე ყველას ომი აკერია.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„თურმე, ვინც სიცრუეს ამბობს, იმან ყველაზე მეტი იცის!..”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ – ეშმაკი რომ აიწყვეტს, ასე იოლად დაწყნარდება?”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„კაცს რომ ნოემბერში თბილი ნიფხავი ეცმევა, იმას თავმოყვარე ქალი გვერდით გაჰყვება?”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„ – რა გვეშველებოდა, საერთოდ, სიკვდილი რომ არ არსებულიყო, რამდენი ბოროტება დაგროვდებოდა ამქვეყნად?!

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„ხან არაფრისა გეშინია კაცს, ხანაც – ყველაფერი გაშინებს”.