Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„იმის გაფიქრება, რომ შენი მიზეზით სხვას ღუპავ, სიკვდილს შვებად წარმოგიჩენს”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„შევარცხვინე ქონებისთვის თვალდავსებული ვაჟკაცი!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„არ არსებობს ისეთი სახელმწიფო, სადაც წესრიგსა და დისციპლინას არ მოითხოვდნენ!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„ – ეჰ, ჩემო ბიძია! ხომ გაგიგონია, ღმერთი გფარვიდეს სწორედ მეგობართან, სანდო კაცთან, რომელთანაც გულწრფელი ხარ და ენდობი,

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„ – მე ერთი კაცური წესის მეტი არა ვიცი რა ამქვეყნად: სხვის ადგილზე მუდამ შენი თავი უნდა წარმოიდგინო და ისე გამოუტანო განაჩენი”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„ადამიანი ბუნებით ეგოისტია! მისი გარდაქმნა შეუძლებელია, როგორც მაიმუნის გაადამიანება! აი, ეს ფაქტი უნდა იყოს ყველა თეორიისა და მოძღვრების ამოსავალი წერტილი”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„შეიძლება, ათასი დარიგება და ანდაზა ცალ-ცალკე სწორი და სასარგებლო იყოს, მაგრამ ერთად აღებული, ურთიერთ საწინააღმდეგო ქაოსად გადაიქცეოდა”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„სხვას რომ სამართალი გაუჩინო და შეაფასო, საკუთარ თავზე უნდა გქონდეს სწორი წარმოდგენა!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„კაცის სიცოცხლე არც ისე მოკლე ყოფილა და ერთხელ ჩადენილი სიავკაცე, მართლაც, ბევრჯერ გამოგიქროლებს წინ!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”

„დიდი ძალა ჰქონია ლუკმა პურს. ხომ გაგიგონია, მოვიდა შიმშილი და წავიდა სირცხვილიო”.