„რად მინდა მეგობარი, თუკი განსჯას დამიწყებს. კოჭლ მეგობარს თუ დავპატიჟებ, იცეკვე-მეთქი კი არა ვთხოვ, დავსვამ”. – ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი (წერილი მძევლისადმი)

„არ არის ჩემს რწმენაზე უფრო მტკიცე და მგზნებარე, რწმენისა, რომ შებორკილი მოაზროვნე აჯობებს გონებაჩლუნგ ჯალათებს, რომ დაჩაგრული მშრომელი აჯობებს მძვინვარე მოძალადეს, ცოდნა დასჯაბნის სიცრუეს!..” – ვასილ იანი (ჩინგიზ-ხანი)

„დავიწყებაზე უბადრუკი და საზიზღარი ამქვეყნად არაფერი მეგულება”. – ჰაინრიხ ჰაინე (ავანტიურისტ ფელიქს კრუსის აღსარება)

„ – რაც უნდა ილაპარაკონ იდეალისტებმა, სულიერ მოთხოვნილებაზე მაღლა მაინც ხორციელი სურვილი დგას. და ჩვენ, არ უნდა დავივიწყოთ, რომ სულის გაფურჩქვნის საწინდარი მაძღარი კუჭია”… – ექტორ მუხიკა (მეოცნებე ჭიჭყინა)

„ჩვილი გულის პატრონი დღევანდელ მკაცრ ცხოვრებას ვერ გაუძლებს”. – მიხეილ ჯავახიშვილი (დამდნარი ჯაჭვი)

„როდესაც საჭმელ-სასმელით გამოვძღებით,სწორედ ისეთნი ვხდებით,როგორნიც არ უნდა ვიყოთ.საჭმლის მონელების დროს კუჭი ჩვენს გონებას თავის ჭკუაზე წაიყვანს,მეტისმეტი მოდუნება და მოსვენება კი ავხორცულ სურვილებს აღგვიძრავს,ასე ადვილად რომ გვიმორჩილებს ხოლმე”. – იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე (გიოც ფონ ბერლიხინგენი)

„ოჯახი არის ჩვენი უმაღლესი ბედნიერება, მაგრამ ჩვენი სუსტი წერტილიც არის”. – ალექსანდრე სოლჟენიცინი (ეგო)

„ჩვენ არასოდეს არ უნდა ვიხელმძღვანელოთ იმისდა მიხედვით,ვუყვარვართ თუ ვეზიზღებით სხვებს”. – ეტელ ლილიან ვოინიჩი (კრაზანა)

„დედაკაცი,გენიალური ჯალათი,უნიჭიერესი მწვალებელი, იყო და ყოველთვის იქნება მამაკაცის დამღუპველი”. – ონორე დე ბალზაკი (კურტიზან ქალთა ბრწყინვალება და სიღატაკე)

„ის სიყვარული რა სიყვარულია, მსხვერპლის გაღების თუ ეშინია?” – ანტონ ჩეხოვი (ძვირფასი ძაღლი)