Tag Archives: ლექსები

ზაზა ბიბილაშვილი – „სიყვარულის ახსნა”

სათიბში მიჯნური მთვარე დაბანცალებს.

იციან – იწვიან ვარსკვლავთა ნარგისნი.

მუხრან მაჭავარიანი – „უდროოდ გარდაცვლილ მეგობრებს”

თამბაქოს კვამლით

მსურს სახენი ვაოტო თქვენი,

მიხეილ ქვლივიძე – „დრო”

დრო გადისო, – ვინა ბრძანა?

არაფერიც არ გადის!

ინგებორგ ბრახმანის პოეზიიდან…

„თვალი ადევნე და გახსოვდეს,მსგავსებას ჰპოვებ:

მსგავსია ყველა ოდისეა,მწირთა თანმხლები.

ოთარ ჭილაძე – „გახსოვდეს ვისი გორისა ხარ!”

გახსოვდეს ვისი გორისა ხარ!

და თუ არ გახსოვს,

ქართული ხალხური პოეზიიდან – “ქალმა თქვა…”

ქალმა თქვა: ვაჟკაცი მიყვარს,წეს იცის ვაჟკაცისანი,

კისერზე მასამც მაჰხვივნა ნაწნავნი ჩემის თმისანი,

ხალხური პოეზიიდან…

ერთხელ შენც გნახე სიკვდილო,

ჩაგძინებოდა მთაზედა.

ხალხური პოეზიიდან…

სოფელს რა მხარეც ვუნახე,სუყველა მხარე მჭრელია,

ძმაცა ვცან და ძმობილიცა,ფეხქვეშ მიწისა მთხრელია,

მუხრან მაჭავარიანი – “სოფელი მთებში მკვდარი იყო”

ბატებიც არსად ყიყინებდნენ

სოფელში დღესდღეობით,

ვახტანგ გორგანელი – “პოეზია”

არა ცრემლის,არა ელდის,

სულ რომ ბოღმით ლესავს გულებს,