Tag Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ხმა მღაღადებლისა”

„დედა ადამიანისათვის არა მხოლოდ ხორცშესხმული არსებაა, არამედ გაუცნობიერებელი მისწრაფება, რომელიც უსაზღვრო ნუგეშს გპირდება”.

ამონარიდი რევაზ მიშველაძის მოთხრობიდან – „დიოგენი”

„ – გადავეჩვიეთ ერთმანეთის მოფერებას და პატივისცემას ადამიანები, ჩემო ვარდენ. არ ვიცი, რამ მოიტანა ეს ამბავი, მარა, ძალიან გავუტურამგელდით ერთმანეთს.

ამონარიდები რევაზ მიშველაძის მოთხრობებიდან…

„წუთისოფლის აღმა-დაღმა ბრუნვას ისე უნდა ააყოლო ტანი, რომ ზვირთს ქვეშ არ მოექცე”. – (ხიფათი)

ამონარიდები კნუტ ჰამსუნის რომანიდან – „მისტერიები”

„დიახ, ძნელია ამქვეყნად ცხოვრება, ყველაფერი კბილით უნდა გაიტანო…”

ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ხმა მღაღადებლისა”

„ – უცბად კი გადის დრო, შვილო, მაგრამ რამდენი რამ იცვლება ამ სიუცბათეში?!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„სიცოცხლე ყველაზე დიდი განძია, მაგრამ არაფერი ისე არ დაგაბეჩავებს, როგორც მისი მონური სიყვარული”.

ამონარიდი ვლადიმერ იაკაშვილის რომანიდან – „ცეცხლის მზე”

„არსებობისათვის ბრძოლაში ყველა ილეთი მისაღებად მიგვაჩნია, რადგან ძალიან კარგად გვაქვს შეგნებული ანბანური ჭეშმარიტება იმის შესახებ, რომ გამარჯვებულს არ სჯიან…

ამონარიდები ვლადიმერ იაკაშვილის რომანიდან – „ცეცხლის მზე”

„ – ბუასტს უთქვამს, ქვეყანაზე იმისთანა კაცი არ არის, თუნდაც ძალიან ბედნიერიც იყოს, უკან მიიხედოს და არ ამოიოხროსო”.

ამონარიდები ვლადიმერ იაკაშვილის რომანიდან – „ცეცხლის მზე”

„ – ზომიერება ყველაზე ძნელი მისაგნებია.

- და ყველაზე მეტად საჭირო”.

ამონარიდები ვლადიმერ იაკაშვილის რომანიდან – „ცეცხლის მზე”

„ – გველის წიწილაც გველია, შხამი მაგასაც დაუგროვდება!”.