Tag Archives: ლიტერატურა

შარლ პიერ ბოდლერი – „ძაღლი და ფლაკონი”

„ჩემო პატარა გოშიავ, ჩემო ლამაზო, ჩემო ცუგრუმელავ, მომიახლოვდი, დაგაყნოსვინო სურნელება ამ ნელსაცხებლის, ქალაქის საუკეთესო პარფიუმერთან რომ შევიძინე”.

ამონარიდები ლეონჰარდ ფრანკის რომანიდან – „მატილდა”

„ყველა ადამიანს თავისი სულიერი ტრაგედია აქვს გადატანილი”.

ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „მეფე ბაგრატ მეშვიდე”

„სიკეთე საჭიროებით? არ ვიცი, ეს რა სიკეთეა!”

ამონარიდები ჰანა პროშკოვას მოთხრობიდან – „ჩიბუხიანი მთვარე”

„ყველა თავისებურად სულელდება”.

ამონარიდი უილიამ სომერსეტ მოემის რომანიდან – „მთვარე და ექვსპენიანი”

„ახალგაზრდობა ახალ, ჩვენ დროს არარსებულ კერპებს სცემს თაყვანს და უკვე აშკარად ჩანს გზა, რომელსაც ჩვენს შემდეგ მოსულები დაადგებიან.

ამონარიდები ლეონჰარდ ფრანკის მოთხრობიდან – „მიზეზი”

„ – ოთხმოცდაათი პროცენტი ადამიანებისა უგუნურია!.. დანარჩენები, ყველაზე მცირე პროცენტი, რომლებზედაც ამბობენ, გიჟები არიანო, შეურაცხადები, არაამქვეყნიურნი, უფრო ჰგვანან ნორმალურ ადამიანებს”.

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ცხოვრება ჭრელია – სად რას იპოვი და სად რას დაჰკარგავ, წინასწარ ვერ გამოიცნობ!” – ვიქტორ ასტაფიევი (მწუხარე დეტექტივი)

ამონარიდები თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – „გზა ბავშვობისაკენ”

„ზოგჯერ ერთი შეხედვით უბრალო სიტყვასა თუ ვითარებას იმდენი თანმავალი აზრი ან ორაზროვნება ახლავს, რომ მის გარკვევას მთელი ცხოვრება სჭირდება…”

ამონარიდები ოტია პაჭკორიას მოთხრობებიდან…

„ერთადერთხელ ემსგავსება ადამიანი მაცხოვარს – მხოლოდ სულის ხორცთან გაყრის ჟამს”. – (შენდობა)

ამონარიდები ნაირა გელაშვილის მოთხრობებიდან…

„თუ სიკვდილი ერთხელ მაინც არ განგიცდია, უფლება არა გაქვს ვინმეს სიცოცხლე სიკვდილით დაამთავრო”. – (ჩვენება)