Tag Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”

„სიბერესა და სიკვდილს ყველა ცოცხალი არსება ეულად ხვდება – იმ დროსა თუ ჟამს გვერდით არავის არავინ ამოუდგება ამ დალოცვილ წუთისოფელში”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„ – გააჩნია, ვის როგორ ესმის მამულის სამსახური, თორემ ნახევარი საქართველო მუდამ „საქართველოს სიყვარულით” იყო დაქცეული!”

ამონარიდი გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”

„ – რეპუტაცია არ უნდა გაიფუჭო, თორემ სახელის გატეხვას თავის გატეხვა გერჩიოს. დაარტყი, დაჩეხე, გათელე, გასრისე, მოჰკალი, ოღონდ არავინ გაგიგოს, რაც მთავარია, ვერ დაგიმტკიცოს და მაშინ

ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „მერიქიფის ასული”

„რაც არ არის, ეშმაკიც ვერ მონახავს”.

ამონარიდები ჩარლზ დიკენსის რომანიდან – „ნიკოლას ნიკლბი”

„ხალხს თუ უყურე, გაგაგიჟებს”.

ამონარიდები რევაზ მიშველაძის მოთხრობებიდან…

„ერთხელ დალაპარაკებით რომ გვესმოდეს ჩვენ ერთმანეთის, სხვანაირად იქნებოდა ცხოვრება აწყობილი”. – (ურვა)

ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „კახაბერის ხმალი”

„ქალმა რომ ვერ მოახერხოს, ისეთი რაა ქვეყანაზე?”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„რისიმე შექმნას მოცალეობაც უნდა”.

ამონარიდები სერგო კლდიაშვილის მოთხრობებიდან…

„როცა გულში ღამეა, თვალი გინდ მზეს უმზერდეს და გინდ კუპრის ცას, რა განსხვავებაა…” – (ცხოვრება პატარა კაცისა)

ამონარიდები ნიკო ლორთქიფანიძის მოთხრობებიდან…

„ – მეგონა, – ადამიანის სული ეძებს სხვა ათასის შორის თავის მონათესავე სულს. მეგონა – რა ნახავს სული მოკავშირე სულს, არ დაშორდება არაოდეს. და ეს კავშირი მეჩვენებოდა უკუნიდან წარმომდგარ ძალათ, რომელიც უკუნისამდი ცოცხლობს… შევცდი…” – (ერთი დრამის ეპილოგი)