„დიდი ხანია უკვე მივხვდით, რომ ყოველისფერს თავისი დრო აქვს და ყველაფერი თავის ადგილზე კარგია”.

„მშიერი კაცი მშიერ ძაღლზე უარესია”.

„განშორება სიყვარულისათვის იგივეა, რაც ქარი ცეცხლისთვის – სუსტს აქრობს, დიდს კი უფრო აძლიერებს”.

„რა დამღლის ვიარო წმინდა ქართულ მიწაზე, რა დამღლის ვუცქირო ჩემი ქვეყნის ცასა და მზეს! ამაზე დიდი სიკეთე რა უნდა ვინატრო!” – (სოფლის გზაზე საქართველოში)

„ამ ჩვენს მშვენიერ საუკუნეში სწავლა-განათლება, მეცნიერება, მუქთამჭამელობა და მაიმუნობა ერთმანეთშია არეულ-დარეული”.

„საკუთარ სიმდიდრესა და ჭკვას ნუ დაანახვებ ხალხს, ბევრ მტერს გეიჩენ, ცოტა ქე უნდა გყავდეს, გაფხიზლებს ის…”

„ – მე არავინა მყავს, მე არაფერი მაქვს – ამას ჰქვიან „გამხეცებული” ადამიანი”. – (ესეც თქვენ)

„მთელი ცხოვრება ვასწავლით კაცს ქურდობას და კარგად რომ ისწავლის, სწორედ მაშინ წავუჭერთ ყელში ხელს. ვინ გასწავლა, საიდან შეითვისე ეს მურტალი საქმეო”. – (დიოგენი)

„უფულო კაცი უხელფეხოზე უარესია, ძაღლად არავინ აგდებს – არც მტერი და არც მოყვარე”.

„სიბრალული აქვს სათავედ სიყვარულსაც, ნუგეშისცემასაც, ერთმანეთის განკითხვასაც, შეწყნარებასა და შენდობასაც.