Tag Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები გავრილ ტროეპოლსკის მოთხრობიდან – „თეთრი ბიმი, შავი ყური”

„სამუდამოდ წავიდა. დაიკარგა. ეს საშინელებაა. თავზარდამცემად მძიმე ასატანია; სამუდამო განშორება იგივეა, რაც ცოცხალი ადამიანის დამარხვა”.

ამონარიდები ვლადიმერ ასლამაზაშვილის მოთხრობიდან – „გუგრუცანა”

„ნადირ-ფრინველის გამრავლების დროს, ნაღდი მონადირე თოფს როგორ აიღებს ხელში!”

ამონარიდები ჯეკ ლონდონის რომანიდან – „დიდი სახლის პატარა დიასახლისი”

„ის შევნიშნე ამქვეყნად მით უფრო, რომ, როცა არჩევანი არ შეიძლება, რაც არის, იმით უნდა დაკმაყოფილდე. ასე დაემართა ადამს, როდესაც ევა აირჩია”.

ამონარიდები ივანე ტურგენევის მოთხრობიდან – „სტეპის მეფე ლირი”

„ცემასაც ცოდნა უნდა”.

ამონარიდები როსტომ ბეჟანიშვილის რომანიდან – „ჯარისკაცის ბედი”

„მშობლის თვალი ქორივითაა, რა გააძღებს. სხვა ყველაფერში მშიერიც რომ იყოს, კმაყოფილია მშობელი, ოღონდ მეტი ლუკმა შეაჭამოს შვილსა… ერთშია გაუმაძღარი – შვილის სიყვარულში. არც დაიძრახება”…

ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…

„ყოველი ადამიანის დანიშნულებაა, ეძიოს სიმართლე, ცხოვრების აზრი”. – (სახლი მეზონინით)

ამონარიდები ივანე ტურგენევის მოთხრობიდან – „ზედმეტი ადამიანის დღიური”

„ადამიანები არიან ბოროტები, კეთილები, ჭკვიანები, სულელები, სასიამოვნონი, უსიამოვნონი. მაგრამ ზედმეტნი… არა”.

ამონარიდები გავრილ ტროეპოლსკის მოთხრობიდან – „თეთრი ბიმი, შავი ყური”

„არიან სუფთა გულის უბრალო ადამიანები, „შეუმჩნეველნი” და „პატარები”, მაგრამ მათ უზარმაზარი გული აქვთ. სწორედ ისინი ამშვენებენ ცხოვრებას. რადგან ისინი იტევენ ყველაფერს, რაც კი კაცობრიობაში საუკეთესოა – სიკეთეს, უბრალოებას, ნდობას”.

ამონარიდები გიორგი ლეონიძის მოთხრობებიდან…

„დაიწვას ცარიელი ჯიბე!” – (ნიშარძეულის წყალი)

ამონარიდი ანტონ ჩეხოვის მოთხრობიდან – „დიპლომატი”

„გაზაფხულია! მოვდივარ ბულვარზე და კარგად ვგრძნობ თავს! დამოუკიდებელი, ქვრივი კაცი ვარ… საითაც მინდა, იქით წავალ…