Tag Archives: პოეზია

მუხრან მაჭავარიანი – „ძმის აზრი ძმაზე”

ძმის აზრი ძმაზე, -

გინდა კარგი, გინდა აუგი:

მიხეილ ქვლივიძე – „ცოლს”

ჩემო კარგო და ჩემზე ჭკვიანო,

შენ შეგიძლია იეჭვიანო:

ოთარ შალამბერიძე – „შენ მეუბნები”

შენ მეუბნები, – გავცივდი თითქოს,

აღარ მიმიგავს ღიმილი მაისს;

მურმან ლებანიძე – „ოჯახის ქალმა დასტოვა ქმარი”

ოჯახის ქალმა დასტოვა ქმარი -

ბროლი, საპფირი, ვერცხლის ვაზები;

ზაქარია შერაზადიშვილი – „შენ რომ თუნგი ჩაგივარდა ჭაში”

შენ რომ თუნგი ჩაგივარდა ჭაში,

ჭას რომ ჰქონდა უსაშველო სიღრმე,

სიმონ ჩიქოვანი – „ამ ოც წელში გზა გავლიეთ წყვილად”

ამ ოც წელში გზა გავლიეთ წყვილად,

მთა და ბარში ხვეული და სწორი.

დავით გურამიშვილი – „სიმღერა დავითისა”

ზუბოვკიდამ მომავალმან ვნახე ერთი ქალი,

მეტად ტურფა, მშვენიერი, მაზე დამრჩა თვალი.

გალაკტიონ ტაბიძე – „წინანდალელი ნათელა”

წინანდალელი ნათელა

ულამაზესი ქალია.

მურმან ლებანიძე – „დიდებულად – წვიმს! დიდებულად – თოვს!”

დიდებულად – წვიმს, დიდებულად – თოვს,

დიდებულად – ქრის ქარი – ქარაშოტი…

მურმან ლებანიძე – „არ მიყვარს კაცი – ვარ ლაჩრის ძვირში…”

არ მიყვარს კაცი (ვარ ლაჩრის ძვირში!),

ვის თავის თავი გმირად გამოჰყავს,