Tag Archives: პოეზია

ჯემალ ჩახავა – „ვილაპარაკოთ”

უპირველესად არის თემა,

შემდეგ კი ლექსი,

ლადო ასათიანი – „წარწერა ერთი სამარის ქვისა”

ჰეი, შენ, დიდო მომავლის ლანდო,

ლაჟვარდებიდან რომ იყურები,

ლადო ასათიანი – „წარწერა ბარათაშვილის წიგნზე”

მე მახარებს, როცა ძველი

წამოდგება უცებ,

თამაზ მეტრეველი – „შემოდგომა”

მინდოდა მეგრძნო შემოდგომა თავის სისავსით,

რომ შერჩენოდა ის ფერები, რომელიც ჰქონდა…

ირაკლი აბაშიძე – „ცოტაც და უკვე”

ცოტაც და უკვე

„აწ და მარადის”…

ხალხური – „ირმისა ნუკრი პატარა”

ირმისა ნუკრი პატარა

მთიდან ჩამოჰყვა ნიავსა,

თამაზ მეტრეველი – „ან ვინაა შეუმცდარი?”

გადაივლის ეს ზამთარიც,

ამ ყინულსაც აიღებს,

რეზო ამაშუკელი – „ნიჟარა”

ისევ გაწვიმდა

ხვალინდელ იმედს

გიორგი ერისთავი – „ერთი კაცი წვა სნეული”

ერთი კაცი წვა სნეული, თითქმის რომ სული ხდებოდა,

თავს უჯდა ცოლი ყმაწვილი, ჰსტიროდა, ზედ აკვდებოდა.

ოთარ ჭილაძე – „და აი, როგორც სველი ძაღლები…”

… და აი, როგორც სველი ძაღლები,

ისევ მოგროვდნენ კართან ჩრდილები