- ნუ დაივიწყებ დედის სალმობას -

გვითხარ, – ბედი აქვს გადაღობილი…

ღმერთო! მოსპე ქვეყნად ოქრო,ყველა სენზე უარესი!

დედამიწის დამღუპველი,სიკვდილზედაც უავესი.

ვერც დავიწყება ვისწავლე,

ვერც ფიქრის დაბმა ბეჩავმა,

მზე ვერ ამოვა უშენოდ,

მთვარე უშენოდ ვერ ჩავა.

***

შენ – სისხლო ჩემო – სად არ დაღვრილო…

შენ – სად არ გხვრეპდა შავი ყორანი.

ერთხელ ქალი დავინახე მიმავალი ველად,

მის ეშხიან სილამაზეს გზას უთმობდა ყველა,

სწორედ ირმის აღნაგობა,სწორედ ირმის-ყელა,

ტანზე თმები გადმოუშვა,როგორც ცისარტყელა.

კაცია – თეთრი საყელო

და ღიპიანი ფრაკი;