Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„გაჭირვება და შიმშილი კაცის გამოფხიზლების დედაა”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„რამდენი უბედურება ხდება იმის გამო, რომ ადამიანებს არ შეუძლიათ, არ სურთ ან არ ცდილობენ ერთმანეთს გაუგონ”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„ – მე ვგონებ, როგორაც არ უნდა იყოს, უპატიოსნო კაცი მაინც ყოველთვის მოატყუებს პატიოსან კაცს და ამით ყოველთვის აჯობებს მას”.

ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”

„ – ო, ღმერთო ჩემო, რა ბედნიერი დრო იყო. მე და მამაჩემი ვმოგზაურობდით, ბევრი ფული გვქონდა… – არა, არ გეგონოთ იმას ვამბობდე, რომ ბედნიერება ფულებშია. მაგრამ, დამიჯერეთ, როცა ფული არა გაქვთ, ან ძალზე ცოტა გაქვთ, ბუნების საუცხოო ფერებიც კი ხუნდებიან…”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„ – გააჩნია, ვის როგორ ესმის მამულის სამსახური, თორემ ნახევარი საქართველო მუდამ „საქართველოს სიყვარულით” იყო დაქცეული!”

ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”

„არიან ადამიანები, ვისაც სხვისი აზრი ფეხებზე ჰკიდია”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„რისიმე შექმნას მოცალეობაც უნდა”.

ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”

„ცხოვრებას ერთი შესანიშნავი თვისება აქვს – თავისი ადგილი მიუჩინოს ყველა გაყოყოჩებულსა და ქედმაღალს”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„სიმართლის ხმამაღლა წარმოთქმა უფრო ძნელი ყოფილა, ვინემ ხმალამოწვდილ მტრებთან შერკინება”.

ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”

„განშორება სიყვარულისათვის იგივეა, რაც ქარი ცეცხლისთვის – სუსტს აქრობს, დიდს კი უფრო აძლიერებს”.