Tag Archives: ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხულებებიდან…

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხზულებებიდან…

„ – ხედავთ, როგორ ორივე ფეხით გაბმულნი ვართ ყველანი, რაღაც ჯოჯოხეთურ მახეში ვართ გაბმულნი. სიყვარული გვინდა და გვაძულებენ ერთიმეორეს. ძმობა გვინდა და ვერ გაგვიბედია სიყვარული გავუმხილოთ მოძმეს.

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხზულებებიდან…

„ახალ-უხლებს თავიანთი მამა-პაპის მიწა ჩალის ფასად არ უღირთ…” – (ნიშნობა)

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხზულებებიდან…

„რა ბედნიერი დღე გათენებულა… საქართველოში მიდიან!” – (სიზმარი)

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის პიესიდან – „ბარათაშვილის უკანასკნელი ღამე”

„ – ეს რომანტიზმის კი არა, ლაჩრების საუკუნეა, ხახვის ფრანტებისა და ჩინჩხვრის კაცებისა, რომელთაც ვერ წარმოუდგენიათ, რომ ადამიანმა ადამიანს შეიძლება ხელი გაუწოდოს!”

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის მოთხრობებიდან…

„გულს ერთი ადგილი ჰქონია, იპოვე ის და კაცი შეუძლებელს შეიძლებს”. – (შელოცვილი ვაშლი)

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხულებებიდან…

„სატკივარს არ უნდა გაუტყდე, არ უნდა დაემორჩილო, თორემ, ისე მოგთელავს, კაცის სახეს დაგაკარგვინებს…” – (შინდისფერი ყელსახვევი)