„ზუსტი და ნაღდი ამ ქვეყანაზე მხოლოდ დაბადება და სიკვდილია”. – (ვიღაც იძახდა ჭიშკართან)

„ – მოდერნიზმი, აბსტრაქციონიზმი, თანამედროვეობა, აი, რას უნდა ეზიარო მელიტონ ბიძია, – სწავლულისა და წიგნებში ჩამხრჩვალი კაცის გამომეტყველება მიიღო ქვაბიძემ.

„ – ასე ყოფილა ეს ცხოვრება. თავდაღმართში მიგორავ, აღმართში მიბობღავ.

„ – ციგანს და მამაძაღლს ენდო და შეიყვარო კი არა, დაწყობილ-დალაგებული ოჯახიშვილებს უჭირავთ თვალი საეშმაკოდ”.

„ღმერთმა ნუ ქნას მუდამ დღე რომ ერთმა კაცმა იმეფოს”.

„ – რძე თუ გინდოდათ თქვენ და კეცის ჭადი, ორ კაპიკად არ გამაყიდინებდით სოფელს, ჩაი მიირთვით ახლა და არ გამაგონოთ წუწუნი”. – (ვიღაც იძახდა ჭიშკართან)

„არსებობს მიუწვდომელი, ზეციური სიყვარული, ისეთი, კაბის ჩამოღლეტითა და ხვევნა-კოცნით რომ არ მთავრდება”. – (მოწმე)

„დიდი კაცები და დიდი ხეები საოცრად ჰგვანან ერთმანეთს, სხვას პატრონობენ, საკუთარ თავს კი ვერ შველიან”. – (ზამთრის თეთრი მერცხლები)