„ადამიანმა ღმერთი რომ ჩვეულებრივი მომაკვდავივით კუბოში ნახოს, მაშინ მის თვალში ეს ქვეყანაც დაიშლება, ღმერთიც გაქრება და თავიც შესძულდება!”

„ნანახს ძებნა რად სჭირდება, უნახავის ხილვაა ძნელი”.

„ღმერთთან მისასვლელ კიბესა ჰგავს ჩვენი მთები!” – (სვანური თქმულება)

„დედის გულ-ღვიძლი შვილის გულ-ღვიძლთან უშორებელია”. – (აფხაზური თქმულება)

„ავბედს თვითონ მიჰყავს ადამიანი თავის ნებაზე”.

„ – ომია, შვილო, უკაცოდ დარჩენილ ოჯახებს, აბა, რა ეშმაკად უნდათ აკვანი.

- მერე, შე კაცო, რატომ სხვა არაფერს არ გააკეთებ? აი, თუნდ კუბოებს.

„ასეა, მტერი ხან ურწმუნოებას დაგაბრალებს, ხან ერთმორწმუნეობით დაგჯაბნის და დაგიმონებს”.

„ბრძენთა დავა ხალხისთვის სასარგებლოა. მეფეთა დავაა სისხლიანი და კაცთსაძულველი”. – (ხალდეს ყვავილები)

„სიტყვა მხოლოდ ადამიანის საკუთრებაა, ამიტომ მისი დაკარგვა ყველაზე დიდ ადამიანურ უბედურებად უნდა ჩავთვალოთ” – (თქმულება სიტყვის ტაძარზე)

„სიტყვას გულიდან ფრთხილად უნდა ამოკრეფა, დაუფიქრებლად  ნათქვამი საყვარელ კაცს საძულველად გაგიხდის, ძმას გადაგამტერებს, დედას დაგაშორებს, ქვეყნის მოღალატედ გაგხდის”.