„ – საქართველო ქართველ კაცს როგორ არ უნდა მიყვარდეს? ხელი თუ მიმიწვდება, მთელ საქართველოს გულში ჩავიხუტებ!”

„ჩვენი ქვეყნის სიყვარული უტანჯველად არ ხერხდება”.

„ქართველი ვაჟკაცი იარაღით სუფრასთან დაჯდომას არასოდეს იკადრებს! ვაითუ სმის დროს, ყოველთვის ვერ მოზომოს სასმელი,

„ვილოცოთ რიცხვმრავალი ვიყოთ, რადგან სხვები მინდვრის თაგვებივით გამრავლდებიან ჩვენსავე მიწაზე და მერე გვიან, ძალიან გვიან იქნება!”

„იცი, ქრისტეფორე, მეც მტკივა გული! ვიცინი და ვხუმრობ კიდეც, ლამაზი ქალის დანახვაზეც თვალები ამითამაშდება, ზოგჯერ ვსვამ კიდეც, ვლექსაობ, მაგრამ გული მაინც მტკივა, საშინლად მტკივა!

„ვილოცოთ, ისეთი ჟამი არ დაგვიდგეს, ერთი ქართველი მხედარი მის წონა ოქროდ გვიღირდეს და მაინც ვერ ვნახულობდეთ!”

„ – მე, ქართველი კაცი, სპარსელების გულისთვის ინდოელებმა მომკლეს! გადაეცით ეს ჩემს შვილს და უთხარით: მხოლოდ თავის ქვეყნისთვის მოკვდეს!

„ჰოი, ბედისწერავ, სინდისგარეცხილი ხარ შენ, თორემ ეს როგორ ხდება, რომ ზოგს უღირსსა და უვიცს ტახტზე დააბრძანებ, ცხოვრების საჭეს ხელთ მისცემ, თაფლსა და შაქარყინულს აჭმევ,