Tag Archives: ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობიდან – „არაგვი წმინდა წყალია”

„ბავშვებს ნუ ასწავლით ტყუილს”.

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„ – ღვთისმშობელო დედავ, შენ დაიფარე ჩემი მოდგმა და სისხლი! უკადრისი არაფერი აკადრებინო, შენი უბისა და კალთის ჭირიმე!

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„ბავშვის კუთვნილი ნივთიერი სამყარო თითქმის სრულ წარმოდგენას გვაძლევს თვით ბავშვის, და არა მარტო ცალკეული ბავშვის, ხშირ შემთხვევაში, მთელი მისი თაობის ბუნებაზედაც კი”. – (ორი წერილი)

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„ის სხვა საუკუნეები იყო, თვალებით რომ აფასებდნენ ქალს. ახლა – ზურგიდან…” – (ვიღაცას ავტობუსზე აგვიანდება)

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„ეს არი ყოველგვარი უკუღმართობის სათავე – ჩემი ოჯახი, ჩემი გეჯა, ჩემი სალაფავი და შიგ ყურებამდე ჩარგული თავი, რომ სხვამ არ ჩაგვიკრას დინგი”. – (ჩიტების გამოსაზამთრებელი)

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის კრებულიდან – „მთვარის ასული”

„მოგვეცით უფლება, დავრჩეთ ადამიანებად”.

ამონარიდები რეზო ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„ქალი ყველაზე ლამაზი, ყველაზე ლამაზი, ყველაზე ლამაზი როდის არის, იცი? როცა გულაღმა წევს, თვალები ცრემლებით აქვს სავსე და თან იცინის, იცინის”… – (თაფლობის თვე)

ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…

„არის სიცოცხლე, არის სიკვდილი. სიცოცხლე – კარგი, სიკვდილი – ცუდი. ვუგალობოთ სიცოცხლეს”.