„ – არ უნდა ვიცოდე, კაცო, რამ მომკლა? არაფერი ისეთი ავადმყოფობა მე არ მქონია. თავს ვუვლიდი, რაც შემეძლო. სმით არ ვსვამდი. ღამის თევას და ნერვების შლას ვერიდებოდი.

„ – არ მოგასვენებს თურმე, რაც გიწერია, სანამ არ შეგისრულებს, არ მოგეშვება წუთისოფელია, ღმერთია თუ რაღაც ჯანდაბა. რასაც უკავია ეს ქვეყანა.

„ – გადავეჩვიეთ ერთმანეთის მოფერებას და პატივისცემას ადამიანები, ჩემო ვარდენ. არ ვიცი, რამ მოიტანა ეს ამბავი, მარა, ძალიან გავუტურამგელდით ერთმანეთს.

„ – ბატონო, თქვენ მითხარით ცოლი რატომ არ გითხოვიათო; ახლა რაღას იტყვით, ბატონო, მარტოხელა კაცი ვარ მეე? უნდა მომეყვანა ვიღაცა ენაჭარტალა და უბედური, მისი იაფი აზრები მესმინა და მაკარონის რიგში ვმდგარიყავი.

„უწინ, კაცმა თავი მოიკლაო, რომ გავიგონებდი, მიზეზის გაგებაც არ მსურდა. რამ უნდა მიგიყვანოს კაცი ამ ნაბიჯამდეთქვა. ახლა სხვანაირად ვფიქრობ. არის თურმე ცხოვრებაში წუთები, როცა ერთადერთი გამოსავალი თვითმკვლელობაა.

„არ დაიღალოთ და არ მოგწყინდეთ,ამ ერთს გთხოვთ მხოლოდ.სიმართლის გასაღები მარტო ჩვენ გვაქვს ჯიბეშიო,ამასაც ნურასოდეს იფიქრებთ.კაცს ფიქრის გაცხადების რომ შეეშინდება,ის კაცი თქვენი ერთგული ვერ იქნება,ბაბა.