Tag Archives: ვახუშტი კოტეტიშვილის ლექსები

ვახუშტი კოტეტიშვილი – „ჭაბუკური”

ვითენთები ახურებულ მზეზე,

ენაგამშრალ რიყის ქვებზე ვთბები.

ვახუშტი კოტეტიშვილი – „ამის თქმას არა სჭირდება”

ამის თქმას არა სჭირდება

„ვინმე მელექსე მესხი”,

ვახუშტი კოტეტიშვილი – “ამ წუთისოფლად ვფაფხურობთ”

ამ წუთისოფლად ვფაფხურობთ,

როგორც ბორბალში ციყვები,

ვახუშტი კოტეტიშვილი – “სულ დიოგენედ ვიქეცი”

სულ დიოგენედ ვიქეცი,

არ ვცვლი ცხოვრების წესს,

ვახუშტი კოტეტიშვილი – “საწუთრო შემომეძენძა”

საწუთრო შემომეძენძა

როგორც მათხოვრის ხალათი,