Tag Archives: მიხეილ ქვლივიძის ლექსები

მიხეილ ქვლივიძე – „დრო”

დრო გადისო, – ვინა ბრძანა?

არაფერიც არ გადის!

მიხეილ ქვლივიძე – “ავტოპორტრეტი”

განაბულ თვალებში – ფოცხვერის სიფიცხე,

ცხრა სიტყვის დათმობა ერთ საქმის გულისთვის,