მე მოვისრულე ჩემი ომები,

დრო მაინც მიყეფს,როგორც ფინია,

არ მეშინია მშიერ ლომების,

მაძღარი ძაღლის კვლავ მეშინია…

***

და მაინც შენთან,როგორც კლოუნი

არ მოვალ ახლა ფერად ცრემლებად,

ჩემს ბებერ ლომებს თვითონ მოვუვლი,

ბებერ მელიებს რა ეშველება.

***

ვგრძნობ,მაყურებლის გულთბილ სიცივეს,

თუთიყუშები მხრებზე მიზიან,

რეტუშირებულ ღიმილს ვიცილებ,

რადგან სიცილი მეც შემიძლია.

***

მეც შემიძლია ქარიშხალივით

დავლეწო ის,რაც მხოლოდ ჩინია,

არ მეშინია რკინის გალიის,

ოქროს გალიის კვლავ მეშინია.

***

და ღამე,როგორც ეშმა ორგული,

სულში კვლავ ტოვებს იჭვებს მძევლებად,

სიბერის სიყრმეს კიდევ მოვუვლი,

სიყრმის სიბერეს თუ ეშველება.