„ადამიანები იმდენს სცოდავენ, არც ერთი არ არის სამოთხის ღირსი…”

„დიდ საქმეებს დიდი მზადებაც უნდა”.

„ – ძმის აუგს ბიძაშვილს ნუ გაუმხელ, შვილო, ბიძაშვილისას მეზობელს ნუ ეტყვი, მეზობლისას კი – გადამთიელს”.

„ამ ცხოვრებაში ყოველივეს კადრულობენ”.

„ყოველ ქვეყანას თავისი საზრუნავი და პოლიტიკა აქვს და მეორე ქვეყნის ბედი ფეხებზე ჰკიდია. ასე არიან ადამიანებიც”.

„ – დიახ, კეთილო მსაჯულნო, ხშირად ცოდვები აღამაღლებენ კაცს და უფრო ხშირად უფსკერო ტანჯვანი აქარწყლებენ ცოდვებს”.

„ – არ მოგასვენებს თურმე, რაც გიწერია, სანამ არ შეგისრულებს, არ მოგეშვება წუთისოფელია, ღმერთია თუ რაღაც ჯანდაბა. რასაც უკავია ეს ქვეყანა.

„ასე არ შეიძლება. ჩვენ თუ არ ვივარგეთ ერთმანეთისთვის, უფრო გამწარდება ეს წუთისოფელი”. – (ცრემლი სად არის)

„ – მე მგონია, ყველანი ადამის ჩამომავალნი არა ვართ. ზოგი თუ ადამიანის შვილია, ზოგი დათვისაა, ზოგი – ღორისა, ზოგი – სახედრისა…”