Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები დავით კვიცარიძის რომანიდან – „მწვანე ქალაქი”
„ცხოვრება სულ უფრო და უფრო მეტს ითხოვს, ასე ყოფილა, ასეა და ალბათ ასე იქნება მერმისს”.
ამონარიდები დავით კვიცარიძის რომანიდან – „მწვანე ქალაქი”
„ – ხუმრობა ის ლუკმა გახლდათ, რომლის გარეშე არც ჭირში ვარგოდა ქართველი კაცი, არც ლხინში, დიახ, ლუკმა იყო ხუმრობა ჩვენთვის”.
ამონარიდი რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „მუსიკა ქარში”
„ნელ-ნელა გავიტანეთ და გავყიდეთ, რისი გაყიდვა და გასაღებაც შეიძლებოდა. თავის გასატანი ფქვილი და ლობიო უნდა შეგვეძინა როგორმე.
ამონარიდები მიხეილ კეკელიძის რომანიდან – „ჯვარცმული ქვეყანა”
„ – საქართველო ქართველ კაცს როგორ არ უნდა მიყვარდეს? ხელი თუ მიმიწვდება, მთელ საქართველოს გულში ჩავიხუტებ!”
ამონარიდები მიხეილ კეკელიძის რომანიდან – „ჯვარცმული ქვეყანა”
„ჩვენი ქვეყნის სიყვარული უტანჯველად არ ხერხდება”.
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„ – თუ ჩვენი სახლის საძირკველს საკუთარ მიწაზე ვერ ჩავყრით და ჩვენ ნერგებს ვერ გავახარებთ, მაშინ რაღა ფასი აქვს ცხოვრებას?” – მიხეილ კეკელიძე (ჯვარცმული ქვეყანა)
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„ – აქედანვე თუ წაუწექი ტომრებსა და გოდრებს, მთელ შენ სიცოცხლეში ვეღარ მოიცილებ. ეგ მაგას ეხერხებაო და, შინაური იქნება, თუ გარეული, ყველა შენ აგკიდებს”. – რეზო ინანიშვილი (თინა და სანდრო)
ამონარიდები რამაზ კობიძის მოთხრობებიდან…
„ზოგია, ორი მყრალი ანეკდოტისა და გინების მეტი არაფერი იცის”. – (ფრონტული ამბავი)
ამონარიდები რამაზ კობიძის მოთხრობებიდან…
„უარი მაინც უარია, ოქროს ლანგრით მოგართმევენ თუ მუჯლუგუნის თანხლებით”. – (თეთრკაბიანი გოგონა)
ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”
„ – ყოველივე ამაოა, ძვირფასო გიორგი, რამდენიც უნდა იბრწყინო, მაინც გახუნდები”.