Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდი სოსო პაიჭაძის მოთხრობიდან – „სადღაც, გზის პირას”
„ყოველ სიკვდილს თავისი სიმართლე აქვს… ჩვენ გვინახავს, როგორ ეგებებოდნენ ადამიანები სიკვდილს ერთი გოჯი მიწის დასაცავად, გვინახავს, როგორ კვდებოდა მეგობრის გადასარჩენად თავგანწირული მეომარი. იყო ამ სიკვდილებში – შემაძრწუნებელიც თავისი უაზრობით და აღმაფრთოვანებელიც თავისი სიდიადით,
ამონარიდები მარტინ ანდერსენ ნექსეს რომანიდან – „დიტე – შვილი ადამის ტომისა”
„ღატაკი ადამიანის ცხოვრება არ გამოდგება ღვთის არსებობის ნათელ დამამტკიცებელ საბუთად და თუკი ის მაინც სუფევს, ცხადია, მდიდრების და ძლიერების მხარე უჭირავს”.
ამონარიდები მარტინ ანდერსენ ნექსეს რომანიდან – „დიტე – შვილი ადამის ტომისა”
„ვისაც ბედი წყალობს, ყველა არხეინად ცხოვრობს, იკავებს ისეთ ადგილს, რომელიც არ ეკუთვნის. ზოგიერთისთვის კი ღმერთს ავიწყდება ადგილის გამოყოფა, ეგაა, პატარა კუთხეს თუ გაიმეტებს სასაფლაოზე”.
ამონარიდი ლევან ხაინდრავას მოთხრობიდან – „მუდმივი ძრავა”
„შენ წახველ, მამა. წახველ შენი გზით, მე კი ჩემს გზას დავადექი და ვაი, რომ ყოველთვის არ მახსოვდი.
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„რად მინდა მეგობარი, თუკი განსჯას დამიწყებს. კოჭლ მეგობარს თუ დავპატიჟებ, იცეკვე-მეთქი კი არა ვთხოვ, დავსვამ”. – ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი (წერილი მძევლისადმი)
ივან ოლბრახტი – „რა არის სამშობლო?”
„ – აბა, თქვენ… თქვენ ისეთი საზრიანი სახე გაქვთ. რა გქვიათ?
ამონარიდი სერგი ჭილაიას რომანიდან – „შვილები”
„ – რას ნიშნავს, მეგობრები? ესე იგი, მე შენი ხასა ვიყო? – ეს ისე გულდამწვარმა თქვა ძაბულიმ, რომ თავი ვერ შეიკავა და ქვითინი აუვარდა.
ამონარიდი ჟიულ ვერნის რომანიდან – „ოთხმოცი ათასი კილომეტრი წყალქვეშ”
„ზღვა ყველაფერია. იგი დედამიწის ზურგის შვიდ მეათედს ფარავს. მისი ანაორთქლი გრილი და მაცოცხლებელია. მის ვეებერთელა უდაბნოში ადამიანი მარტოობას არ განიცდის,
ამონარიდები ჰარუკი მურაკამის რომანიდან – „ნადირობა ცხვრებზე”
„არის ქვეყნად ამგვარი ფული. შენახვა გეზიზღება და ხარჯავ, თან საკუთარი თავიც გძულს.
ამონარიდები ირვინგ სტოუნის ბიოგრაფიული რომანიდან – „წყურვილი სიცოცხლისა”
„ – მითხარი, განა ფული არ ხდის ადამიანს ცხოველად?
- დიახ. სწორედ ისევე, როგორც უფულობა”.