ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”
„ – ყოველივე ამაოა, ძვირფასო გიორგი, რამდენიც უნდა იბრწყინო, მაინც გახუნდები”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„გული, რომელიც ალმასივით ბრწყინავს, არ შეიძლება მართალი არ იყოს…”
* * *
„ – როგორც დედამიწის გასწორება არ შეიძლება, ისევე წარმოუდგენელია ყველა ადამიანის გათანასწორება. არის ტყე – არის ჩირგვნარი, არის ველი და – არის მთა. აბა, სინჯე მათი ერთ კარავში მოქცევა – თვითონვე აგერევა”.
* * *
„ – ალაჰს უფრო მეტი უნდა ეზრუნა ღარიბებისათვის, მაშინ გაჭირვებულს თვალები არ აეცრემლებოდა, ხოლო ხანებს გაუმაძღრობით ნაკლებ გაუბრწყინდებოდათ. ვნანობ, რომ ცაში არა ვზივარ”.
* * *
„თუ ფარსულ სიბრძნეს დავუჯერებთ, თვითეულ ადამიანს ბედი საკუთარ კისერზე ჰკიდია”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„გარდა მზისა, არის ბნელი”.
* * *
„ადამიანი ცხოვრებაში ბევრ რამეს სჩადის ტყუილუბრალოდ”.
* * *
„მეგობარი, რომელსაც შენი ზრახვებისა არა გაეგება რა, მტერზე მეტს გავნებს”.
* * *
„ – რომელმა ქართველმა არ იცის: სხვის აქლემზე მჯდომარე უჩხუბრად უნდა ჩამოხვიდე”.
* * *
„მეომარი, რომელსაც ეწოდება: „სამშობლოს წინაშე ვალდებული”, უნდა გრძნობდეს სამეფოს ზრუნვას მისი ოჯახისათვის”. – (ავტორი გენია.ჯი)