Tag Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები დავით კვიცარიძის რომანიდან – „მწვანე ქალაქი”

„ცხოვრება სულ უფრო და უფრო მეტს ითხოვს, ასე ყოფილა, ასეა და ალბათ ასე იქნება მერმისს”.

ამონარიდები დავით კვიცარიძის რომანიდან – „მწვანე ქალაქი”

„ – ხუმრობა ის ლუკმა გახლდათ, რომლის გარეშე არც ჭირში ვარგოდა ქართველი კაცი, არც ლხინში, დიახ, ლუკმა იყო ხუმრობა ჩვენთვის”.

ამონარიდი რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „მუსიკა ქარში”

„ნელ-ნელა გავიტანეთ და გავყიდეთ, რისი გაყიდვა და გასაღებაც შეიძლებოდა. თავის გასატანი ფქვილი და ლობიო უნდა შეგვეძინა როგორმე.

ამონარიდები მიხეილ კეკელიძის რომანიდან – „ჯვარცმული ქვეყანა”

„ – საქართველო ქართველ კაცს როგორ არ უნდა მიყვარდეს? ხელი თუ მიმიწვდება, მთელ საქართველოს გულში ჩავიხუტებ!”

ამონარიდები მიხეილ კეკელიძის რომანიდან – „ჯვარცმული ქვეყანა”

„ჩვენი ქვეყნის სიყვარული უტანჯველად არ ხერხდება”.

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ – თუ ჩვენი სახლის საძირკველს საკუთარ მიწაზე ვერ ჩავყრით და ჩვენ ნერგებს ვერ გავახარებთ, მაშინ რაღა ფასი აქვს ცხოვრებას?” – მიხეილ კეკელიძე (ჯვარცმული ქვეყანა)

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ – აქედანვე თუ წაუწექი ტომრებსა და გოდრებს, მთელ შენ სიცოცხლეში ვეღარ მოიცილებ. ეგ მაგას ეხერხებაო და, შინაური იქნება, თუ გარეული, ყველა შენ აგკიდებს”. – რეზო ინანიშვილი (თინა და სანდრო)

ამონარიდები რამაზ კობიძის მოთხრობებიდან…

„ზოგია, ორი მყრალი ანეკდოტისა და გინების მეტი არაფერი იცის”. – (ფრონტული ამბავი)

ამონარიდები რამაზ კობიძის მოთხრობებიდან…

„უარი მაინც უარია, ოქროს ლანგრით მოგართმევენ თუ მუჯლუგუნის თანხლებით”. – (თეთრკაბიანი გოგონა)

ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”

„ – ყოველივე ამაოა, ძვირფასო გიორგი, რამდენიც უნდა იბრწყინო, მაინც გახუნდები”.