რადიარდ კიპლინგი – “თუ…”
თუ ძალგიძს,დარჩე ძველებურად მშვიდი და მტკიცე
და არ დაიბნე,როცა თავგზა ებნევა ყველას,
თუ ძალგიძს სიმხნედ,შემართებად და რწმენად იქცე,
როცა შენს ირგვლივ მკვდარი არის შენდამი რწმენა;
***
თუ ძალგიძს მკაცრი მოთმინებით ელოდო ხვალეს,
ცრუს,გაუტანელს არ მიაგო სიცრუე ავი,
მოძულეს შენსას მძულვარება შეუნდე მალე
და თან არც ქრისტედ არ აჩვენო არავის თავი,_
***
თუ შეგიძლია,სულში მარად ოცნება რეკდეს,
მაგრამ ოცნების არასოდეს არ გახდე მონად,
გამარჯვებას და დამარცხებას თანაბრად შეხვდე
და ამ ორ თაღლითს მიეგებო ტოლად და სწორად;
***
თუ შეგიძლია აიტანო,სიმართლე შენი
ბრბომ სულმდაბალმა ვით აქცია ხითხითის საგნად,
იხილო ერთ დღეს დანგრეული,სიცოცხლის დღენი
რასაც შესწირე და შენებას შეუდგე ახლად,_
***
თუ შეგწევს ძალა,მაგიდაზე დაყარო ჩალად
რაც გაგაჩნია,გიშოვნია ოფლით და სისხლით,
წააგო წყნარად,წაგებული ჩათვალო არად,
იშოვნო კვალად და სასწორზე შეაგდო რისკით;
***
თუ შეგწევს ძალა,წარბი შეჰკრა,მოთოკო გული,
მოუხმო ნერვებს,გამაგრდე და ივარგო ასწილ -
ეს მაშინ,როცა სულიერად დაღლილს და დაცლილს
ნებისყოფაღა გეუბნება: “წინ-მეთქი! გასწი!”
***
თუ შეგწევს ძალა,ბრბოში იყო და დარჩე კაცად,
მეფეებს ახლდე და გახსოვდეს ყოველთვის ხალხი,
შენი ღირსება არ დაკარგო აროდეს არსად,
მტერ-მოყვარესთან პირდაპირი იყო და ლაღი;
***
თუ შეგწევს ძალა,გაიაზრო ყოველი წუთი,
აზრით დატვირთო სამოცივე ფეხმარდი წამი,
მაშინ შენია,შვილო ჩემო,ეს მიწის ბურთი,
ადამიანიც მაშინ გქვია,და გერქვას – ამინ!