რეზო თაბუკაშვილი – “სონეტი”
მშვიდობას ვეტყვი,მალე ქართულ ზეცის საფიონს,
და მცირე ტალღად შევერწყმები ზღვას,უნაპიროს.
ქარს,იმ ქვეყნიურს დავუხვედრებ,მალე,წინ აფრას;
დიდებულია! გარდვიქცევი მალე წინაპრად.
***
და თუმცა ჩემი გამგზავრება ჰგავდა წვალებას,
სიკვდილი მაინც არ დაარქვათ,გარდაცვალებას.
მე წავალ,რადგან დრო არ მაქვს უკვე არჩევნის,
მე წავალ,მაგრამ სამუდამოდ თქვენთან დავრჩები.
***
მე გიმეგზურებთ,ცხოვრების გზას როცა გაჰყვებით,
მე დაგინახავთ,მაგრამ ვეღარ დაგენახვებით:
მე არსდროს არ ვიქნები თქვენთან მოდავე,
სამშობლო თქვენი,თუ არასდროს არ იცოტავეთ!
მაგრამ იცოდეთ,მე იმ დღიდან თქვენთან არა ვარ,
თუ სარბიელად საქართველო გეპატარავათ.
***
დამარცხებულიც არასოდეს ჩანდეთ საბრალოდ,
ვინმეს სიგლახე,კაცთა მოდგმას არ დააბრალოთ,
მშვიდი გექნებათ სიყმაწვილე,მერე სიბერეც
სხვათა მიღწევით,სიხარული თუ გაიბევრეთ.