უჩვენოდაც ტრიალებდა

მიწა,ჩვენი თვალთა ჩენა,

უჩვენოდაც იტრიალებს -

მთავარია,რა ვართ ჩვენა!

* * *

აჰ,ფრთხილად დადგი მიწაზე ფეხი,

რომ არ შელახო ბუნების კალთა,

რომ არ გათელო ლამაზის ნეშტი,

მშვენება მისთა ელვარე თვალთა.

* * *

ფიქრებს მიწიერ ცხოვრებაზე გავუღე კარი,

არა დამრჩა რა ცისქვეშეთში გაუგებარი;

და საბოლოოდ ის ვიცი,რომ არა ვიცი რა -

აი,ეს არის მთელი ჩემი მონაპოვარი.

* * *

ჩვენი სამყარო ყველა სხვაზე კარგია,მჯერა.

მე მაინც მიჭირს: მზარავს მოძღვრის სასტიკი მზერა;

შეგირდის ჯაფა ხომ თავადაც მოგეხსენებათ, -

დავბერდი კაცი და ოსტატი ვერ გავხდი ჯერაც.

* * *

ვინც დღეს გონების ხმას მიჰყვება – ხარს წველის თარსი,

ჭკვიანი კაცი წაგებული დარჩება,ნავსი,

ჩვენს დროში უჯობს,კაცმა თავი მოისულელოს,

რადგან დაედო დღეს გონებას ნიორის ფასი.