ხუტა ბერულავა – “ნეტავ ისეთი ბედის მქნა”
ნეტავ ისეთი ბედის მქნა,
ეს ნატვრა ამიხდებოდეს,
ვიყო ისეთი წერილი
კითხულობდე და ტკბებოდე.
***
ვიყო შენივე აჩრდილი,
სირბილში გეჯიბრებოდე,
დღე ვიყო ისე მზიანი
არასდროს დავღამდებოდე.
***
ვიყო ისეთი სანთელი
შენს თვალწინ ცრემლად ვდნებოდე,
დაკოკრილ თხილად მაქცია,
კალთაში ჩაგეყრებოდე.
***
კოხტა ფეხსაცმლად მაქცია
რომზედ ქუსლებით დგებოდე,
ფერუმარილად მაქცია,
ღაწვებზე წაგეცხებოდე.
***
შენს ყურთბალიშად მაქცია,
რომ შენი ცეცხლით ვთბებოდე,
ნეტავ ისეთი ბედის მქნა
ეს ნატვრა ამიხდებოდეს.