ლადო ასათიანი – “ექსპრომტები”

მე კარგად ვიცი,ვინა ვარ რა ვარ,

საიდან მოველ ან საით წავალ - 

და ვეტრფი ძლიერ ტფილისის ჰავას,

ნიკო ფიროსმანს და საათნავას.

* * * *

მამულიშვილო,კარგი გაქვს გვარი,

მაგრამ მამული რით დააფასე?

ერთხელ თუ მაინც

დაფიქრებულხარ,

რის მაქნისი ხარ ამ ქვეყანაზე?

* * * *

შვილები გყავდეს ისე მრავალი,

რამდენიც დაფრენს ცაში

ტოროლა,

დღეს საქართველო

ბავშვებს მოითხოვს,

ჩვენ კი ძლივს ვშობეთ

თითო-ოროლა!

* * * *

ჯერეთ პოეტი ვიყავი,

გამტეხა ლექსის წერამა,

მერე მკვლევარად მაქცია

ცხოვრების ბედისწერამა.

არქივში ვზივარ და ვჩიჩქნი,

რა თქვა რომელმა მწერალმა,

დამქანცა,დამაუძლურა

ეტრატებისა ცქერამა.

* * * *

ჩემო ძმაო,აქვსენტი

მომწონს შენი აქცენტი,

პოეტი კი ვერ გამოხვალ,

ამად ნუღარ გაცდები,

დაიხსომე ეს სიტყვები,

არც ნაკლები,არც მეტი.

ჩემი ქუთაისი,

* * * *

ალბათ იცი,რაა

იქ ტყემალი ყვავის,

იქ კრიალა ცაა.

თბილისიც ხომ მიყვარს,

ქუთაისი სხვაა -

დათეშიძის გორა

ოცნებათა ზღვაა!