“ადამიანის ატანა რომ შეძლო,უსულო საგნებზე უნდა წვრთნა და ავარჯიშო შენი მოთმინება,საგნებზე,რომლებიც მექანიკური და, საერთოდ,ფიზიკური აუცილებლობით,ხელს უშლიან ჩვენი ზრახვების ხორცშესხმას,რისი მოწმენიც ყოველი ფეხის ნაბიჯზე ვხვდებით.ამნაირად გამომუშავებული მოთმინება შეიძლება ადვილად გადაიტანო ადამინებზე,თუკი შეეგუები იმ აზრს,რომ ისინი,როგოც ჩვენი მისწრაფებების ხელის შემშლელნი,ძალაუნებურად ასრულებენ ამ როლს მათი არსებობისაგან განუყრელი იმავე აუცილებლობის ძალით,რომელსაც ემორჩილებიან უსულო საგნებიც, და ამიტომაც ისეთივე უგუნურება იქნებოდა,ჩვენს გულისწყრომას იწვევდეს მათი საქციელი,როგორიც მრისხანება იმის გამო,რომ ქვა გვხვდება გზაზე”. (ავტორი გენია.ჯი)