ვაჟა ხორნაული – “ვინ რას გაუგებს სიყვარულს”
ვინ რას გაუგებს სიყვარულს,
როგორც ჰაერის შრიალსა,
როგორც ვარსკვლავთა ნათებას
და წყაროების წკრიალსა.
***
ვინ რას გაუგებს სიყვარულს,
როგორც საწუთროს ტიალსა,
როგორც ღრუბლების სიჩუმეს,
უმზეოსა და მზიანსა.
***
სულ სხვა სამოსელს ჩაგაცმევს,
მსუბუქსა,როგორც ნიავსა,
სულ სხვა სიმღერებს გამღერებს,
მტრედის და მერცხლის ფრთიანსა.
ყინულზე მოგაკრეფინებს,
ენძელასა და იასა…
***
ვინ რას გაუგებს სიყვარულს,
როგორც სიღრმეებს ცისასა,
ან – როგორც მშვენიერებას,
სიცოცხლე-სიკვდილისასა.