უილიამ შექსპირი – “სონეტი LIX”

ამ წუთისოფლად ვისაც შენი ნახვა ენება,

ვის გულისთქმასაც შემოენთე ვნების სამხილით,

ყველამ შეაქო საკადრისად შენი მშვენება _

მტერმა სიტყვით თუ მოყვრის სულმა ამოძახილით.

***

გარეგნულ სახეს შენ გიწონებს გარედან თვალი

და შენს მეხოტბეს ეგებ ხოტბამ ცრემლი ადინოს,

მაგრამ შენს სულში თუკი ვინმემ გაიგნო კვალი,

ქება-დიდება,არ მგონია,მოიწადინოს.

***

ამქვეყნად ბევრი შენ საზრიან ჭკუასაც გიქებს,

ალბათ ჰგონიათ _ ამაგს დასდებ დროის მსვლელობას,

მაგრამ თუ გულწრფელ მოტრფიალეს შენ არჩევ მლიქვნელს,

ყვავილის გვერდით დრო გარგუნებს სარეველობას.

***

შენი ყვავილი სურნელების გარეშე ჭკნება,

რადგან მიეცა ყველას მისი მოწყვეტის ნება…