ზიგმუნდ ფროიდის წერილებიდან…
“ოცნებები მარადიულ დიდებაზე ისეთი მშვენიერი იყო – ისევე,როგორც სიმდიდრეზე,სრულ დამოუკიდებლობაზე,მოგზაურობებზე და ბავშვების დახსნაზე სასტიკი პრობლემებისაგან,რომელთაც მე ბავშვობა წამართვეს… ახლა უწინდებურად შემიძლია,ჩუმად და მშვიდად ვიცხოვრო,იმაზე ზრუნვასა და მცდელობაში,რაიმე მოვიმარაგო შავი დღისთვის.გონებაში კი ერთი ისტორია მომდის ებრაული მოთხრობების ჩემი კრებულიდან: “რებეკა,გაიხადე კაბა,შენ უკვე პატარძალი აღარ ხარ”. (ავტორი გენია.ჯი)