“უბედურება რომელიმე ერისა,დიდი ერია თუ პატარა,სხვათა შორის – ისიც არის,როცა ერთგვარ ბეზღობას,რომელსაც პოლიტიკურ ბეზღობას ეძახიან,დიდი ავალა მიეცემა,ფართო გზა გაეხსნება და აღებ-მიცემობის საგნად გახდება.

როცა ბეზღობა, – ეგ უწმინდური ძალ-ღონე გაცვეთილის კაცისა,პირახდილი დაიარება,არამცთუ უსირცხვილოდ,თავმოწონებითაც ფარფაშობს და ლუკმაპურს აწვდის მაბეზღარს, – მაშინ პირდაპირ შეგვიძლიან ვსთქვათ,რომ საზოგადოების წყობას საძირკველი შერყევიაო და აღსასრული მოახლოებულაო.