“ყოველი ნაწერი ოთხგვარ წაკითხვას ექვემდებარება: ლიტერატურულს,ანუ პირდაპირს,ანუ რაც შავით თეთრზე წერია; ალეგორიულს, –  მიხლართულ-ნართაულს,რაც შავსა და თეთრს შორისაა; მორალურს,ანუ – დამმოძღვრავად ზნეობრივს,რაიც რომ უპრიანია და შავისა და თეთრის განსხვავებას გვასწავლის: და ანალოგიურს,რომელსაც რომ გაღმა გავყავართ – სადაც თეთრია თუ შავია,თუ საერთოდ რა არის,ან ეგებ სულაც არ არის – ვეღარ გაარჩევ.ანალოგიურად,ღვთაებრივ განცდათა შორეთში ცხოველურს მივყავართ ანალოგიურად…” (ავტორი გენია.ჯი)