გალაკტიონ ტაბიძე – “რაც უფრო შორს ხარ”

რაც უფრო შორს ხარ,მით უფრო ვტკბები!

მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი.

ხელუხლებელი – როგორც მზის სხივი,

მიუწვდომელი – როგორც ედემი.

***

და თუ არა ხარ ის,ვისაც ვფიქრობ,

მე დღეს არ ვნაღვლობ,დაე,ვცდებოდე!

ავადმყოფ გულს სურს,რომ მას ოცნების

თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.

***

დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით,

ცრემლით აივსოს ზღვა-საწყაული-

ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა

და სიყვარულის დღესასწაული.