მუხრან მაჭავარიანი – “სამშობლოს ჩემსას იშვიათად უგრძვნია შვება”
სამშობლოს ჩემსას იშვიათად უგრძვნია შვება, -
საყიალოა თავისობას ის რადგან სხვების.
მას დღემდე ბევრი სისაძაგლე შესძინეს სხვებმა; -
იგია,მოკლედ,საკუთარი სიკარგის მსხვერპლი…
სულს მივცემ ჩემსას
მე იმას მარტო, -
ვინც საქართველოს
ესწრაფვის ქართულს!
არა ცრუქართულს! -
ნამდვილად ქართულს!
სიტყვითურთ ქართულს! -
საქმითურთ ქართულს!
სულს მივცემ ჩემსას
მე იმას მარტო, -
რომელსაც ვატყობ! -
კოჭებში ვატყობ!
არის ყველაფრით
ყოველმრივ სანდო
და საქართველოს
იმნაირს ნატრობს,
ნატრობს
როგორსაც
ქართველი მარტო!
სულს მივცემ ჩემსას
მე იმას მარტო, -
ვინც უწყის:
ტატომ ღაღადყო რატომ:
სახელმწიფოთა შორის ერთობას
(ესეც ღვთის ნება არის ეტყობა!)
სარწმუნოება
არ ყოფნის
მარტო!
სულს მივცემ ჩემსას, -
ერთი სიტყვით,
მე იმას მარტო,
ვინც იცის:
გაჩნდა
ქართველად
რატომ!