ლადო ასათიანი – “საქართველო”
რა ქართველი ხარ და რა ჭაბუკი,
თუ მამულს თავი არ ანაცვალე -
ეს აწვალებდა ცოტნე დადიანს,
მეც ქართველი ვარ და ეს მაწვალებს.
***
რომ ვდგავარ ახლა ტფილისის კართან
შენ გეკითხები,ცაო ნათელო,
ამ უხეირო ლექსების გარდა
რას გავუკეთებ მე საქართველოს.
***
რომ ვდგავარ ახლა ტფილისის კართან
თქვენ გეუბნებით,ძმებო,მგოსნებო,
ამ უხეირო ლექსების გარდა
დაგვრჩა საფიქრი და საოცნებო.
***
რა ქართველი ხარ და რა ჭაბუკი,
თუ მამულს თავი არ ანაცვალე,
ეს აწვალებდა ცოტნე დადიანს,
მეც ქართველი ვარ და ეს მაწვალებს.