ადელაინ ვირჯინია ვულფის “უკანასკნელი წერილი”

ადელაინ ვირჯინია ვულფი (ქალიშვილობის გვარი სტივენი.1882-1941 წლები) – წარმოადგენდა დიდ ინგლისელ მწერალ ქალსა და ესეისტს,რომელიც დღემდე მიჩნეულია XX საუკუნის მოდერნისტული ლიტერატურის ერთ-ერთ თვალსაჩინო წარმომადგენლად.მის მიერ დაწერილი იქნა ისეთი ცნობილი ნაწარმოებები,როგორებიცაა – “წლები”,”შუქურასკენ”,”ღამე და დღე”,”ტალღები”,”იაკობის ოთახი” და სხვა.ვირჯინიას მამა გახლდათ,ცნობილი ლიტერატურული კრიტიკოსი – სერ ლესლი სტივენი,ხოლო დედა – ჯულია დაკუორტი.ვირჯინიას ბავშვობიდანვე უდიდესი “ტრამვების” გადატანამ მოუწია: 13 წლის ასაკში დაეღუპა დედა – ჯულია,რამაც მასზე დამთრგუნველად იმოქმედა და ნერვული სტრესი დაემართა.გარდა ამისა მასზე განხორციელდა სექსუალური ძალადობა.მოგვიანებით გარდაეცვალა მამა,და – სელა,ხოლო 1906 წელს ძმა – ტობი.ყოველივე ამ მოვლენებმა მისი “ფსიქოლოგიური პორტრეტი” გაანადგურა.მიუხედავად იმისა,რომ ბრწყინვალე ურთიერთობა ჰქონდა მეუღლესთან,მწერალ – ლეონარდ ვულფთან,რომელთანაც ქორწინება ურთიერთპატივისცემისა და ემოციური მხარდაჭერის თვალნათელი მაგალითი იყო,იგი მაინც ემოციურ მხარდაჭერას ყოველთვის უფრო ქალებთან პოულობდა და 1922 წელს მან “სასიყვარულო რომანი” გააბა ვიტა სეკვილ-უესტთან,რომელმაც ფაქტიურად 20 წელი გასტანა. (ავტორი გენია.ჯი) ლეონარდმა ყოველივე უწყოდა და მიუხედავად ამისა,მაინც ყველა პირობას უქმნიდა ვირჯინიას მუშაობისათვის.გარდა ამისა,ვირჯინიას ურთულესი ფსიქოლოგიური პრობლემებისას იგი მას გვერდიდან არ მოცილებია.საბოლოო ჯამში,გადატანილმა უამრავმა ფსიქოლოგიურმა ტრამვამ და ღრმა დეპრესიამ – ადელაინ ვირჯინია ვულფს,თავის მოკვლის გადაწყვეტილება მიაღებინა.1941 წლის 28 მარტს,ვირჯინიამ მდინარე ოუზში დაიხრჩო თავი.მანამდე კი მეუღლეს დაუტოვა წერილი,რომელშიც ეწერა:

“ძვირფასო! დარწმუნებული ვარ,რომ კვლავ ჭკუაზე ვიშლები.მე ვგრძნობ,რომ ამის გადატანას მეორედ ვეღარ შევძლებთ,რადგან ამ ჯერზე ჩემი გამოჯანმრთელება გამორიცხულია.მესმის უცნაური ხმები და არ ძალმიძს წინააღმდეგობა გავუწიო მას.შენთან აბსოლუტურად ბედნიერი ვიყავი,რადგან შენ ყველაფერი იყავი ჩემთვის,რისი ოცნებაც კი წარმომედგინა.არა მგონია ამ ქვეყანაზე კიდევ არსებობდეს ისეთი ბედნიერი წყვილი,როგორიც ჩვენ ვიყავით,მანამ,სანამ ეს საშინელი ავადმყოფობა შემეყრებოდა. (ავტორი გენია.ჯი) აღარ შემწევს ძალა წინააღმდეგობისა.ვიცი,რომ ცხოვრებას გაგინადგურებ და დარწმუნებული ვარ,რომ უჩემოდ ბევრად უკეთესად შესძლებ მუშაობას და ცხოვრებას.მგონია,მიხდები,რომ საჭირო სიტყვების პოვნაც კი მიჭირს.უბრალოდ მსურს,რომ იცოდე – ყოველი ბედნიერება,რაც ცხოვრებაში განვიცადე,შენი დამსახურებაა.შენ იყავი ჩემი ყველა უზნეობის მპატიებელი და შემნდობი.ამასთანავე განსაკუთრებულად კეთილი იყავი ჩემს მიმართ.ეს კი ყველამ იცის ჩვენს ირგვლივ.ამ ცხოვრებაში ყველა წავიდა და ყველაფერმა მიმატოვა,გარდა შენი სიკეთისა.მე,მეტი აღარ შემიძლია კიდევ დავხარჯო შენი ცხოვრება.მინდა იცოდე,რომ ამ სამყაროში არ მეგულება ისეთი ბედნიერი წყვილი,როგორიც ჩვენ ვიყავით”.