შენ ერთადერთი იყავ ჩემი ლექსის იმედი,

არ შევხაროდი მე შენსავით სხვას და გარეშეს,

დღეს კი ჩამოსწყდა ჩემს სტრიქონებს ტრფობის სიმები

და ჩემს მუზაში სხვა ფიქრებმა გაითარეშეს.

***

ვიცი,შენ უნდა ღირსეული გიმზერდეს თვალი,

სხვას უნდა სთხოვდე ჩუქურთმოვან ლექსთა შენებას,

შენს ძველ პოეტს კი აღარ შერჩა არცერთი ვალი,

შთაგონებისთვის რაც მოსტაცა შენსავ მშვენებას.

***

რაც დაესესხა შენს ბაგეებს კეთილი სიტყვა,

რაც ნაქურდალის დამალვასაც ისევ უნდება,

რა ნაჩუქარიც უკანასკნელ გრძნობაბმე მიჰყვა,

დღეს ყველაფერი სარგებელით შენ გიბრუნდება.

***

შენგან მადლობას მე არ ველი! შენი წვლილია,

რა ვალიც მქონდა და რაც სრულად გადახდილია…