კოლაუ ნადირაძე – “წიწამურიდან საგურამომდე”

წიწამურიდან საგურამომდე

ეკლიანი და პატარა გზაა,

წიწამურიდან საგურამომდე

სიცოცხლის გავლა ნეტავი რაა?

წიწამურიდან საგურამომდე

აშრიალებულ ფოთლების ზღვაა.

***

ისევ დუდუნი ისმის არაგვის,

ისევ ბიბინებს არაგვის ველი.

ღამით ამოსულ და აყვავებულ

ვარსკვლავებს დილა მოთიბავს ცელით,

ღამით ამოსულ და აყვავებულ

ნიავს არაგვი დილამდე ელის.

***

ჰეი,არაგვო,არაგვიანო,

გულში ეგ სევდა რად ჩაგწოლია?!

შენ სამას შვილზე ხომ არა დარდობ?

- გყავდა და თითქოს არა გყოლია!

შენი ჩქერების თეთრი შხეფები,

- ეგ ხომ ცრემლების წმინდა ბროლია!

***

ჰეი,არაგვო,მიამბე მაინც

შენს სამას რაინდს თუ რას უმღერდი,

როგორ აღზარდე ქართულ ქოხებში

და ქართულ აკვანს როგორ ურწევდი!

ჰოი,არაგვო,მაშინაც,ალბათ,

ამავე სევდას მოიქუხებდი!

***

არავინ იყო ამბის მომტანი,

არ გინათებდა გულს ალიონი,

აღარ გესმოდა “ვისაც მოუკლავს”,

არ გუგუნებდა ზარი სიონის,

შენ დაგტიროდა მხოლოდ მოხუცი:

- დამარცხებული ბაგრატიონი!

***

გზა ეკლიანი და უდაბური

გმირებს და მგოსნებს გაუკაფიათ!

საით ისწრაფი მაინც,არაგვო,

 და მიაშფოთებ ტალღებს ქაფიანს?

მცხეთის კარამდე დიდი ჩრდილებით

მთებს შენი ტანი დაუფანიათ!

***

წიწამურიდან გულის კარამდე

ერთი გზა მიდის – გზა სისხლიანი,

ისევ ჰყივიან ცაში არწივნი

და შრიალებენ მთანი ტყიანი;

მთაში ირმების ისმის ყვირილი

გულის მზარავი და სევდიანი.

***

ეგების მკერდში დასჭრეს ირემი

და არ ურჩება ბეჩავს იარა?

განგმირულ შუბლით ეკლიან გზაზე

ისეთ მგოსანმა თუ გაიარა?

ეგების ამცნო მთებს საიდუმლო

და დიდი ფიქრი გაუზიარა?

***

ჰოი,არაგვო,არაგვიანო,

გულში ეგ სევდა რად ჩაგწოლია?

მოკლულ პოეტზე ხომ არა დარდობ?

- გყავდა და თითქოს არა გყოლია!

შენი ფიქრების თეთრი შხეფები,

- ეგ ხომ ცრემლების წმინდა ბროლია!

***

ჰოი,არაგვო,მიამბე მაინც,

როგორ დაეცა ეს გოლიათი?

ეგების შეწყდა ვარსკვლავთ კაშკაში,

გადაეფარა მიწას წყვდიადი,

და დამწუხრებულს,კაეშნით მოცულს,

მზესაც ამოსვლა დაუგვიანდა?

***

შთაგონებული სიმღერა მისი

აღარ მოესმის მიდამოს შენსას.

ალბათ,მისთვის ხარ გულჩათხრობილი

და აღარ ცხრება ტალღების კვნესა!

ნატყვიარ შუბლის სისხლის წვეთები

ახლაც აცხია მიწას და ქვებსა!

***

წიწამურიდან საგურამომდე

ეკლიანი და პატარა გზაა,

წიწამურიდან საგურამომდე

სიცოცხლის გავლა ნეტავი რაა?

წიწამურიდან საგურამომდე

დიდი მთები და უძირო ცაა.