უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXII”

თუ გამოგკითხეს,ჩემში რა და რატომ გიყვარდა,

თუ გამიხსენეს,ამქვეყნად რომ აღარ ვიქნები,

გიჯობს,საფლავში მომადევნო ავი სიტყვა და

სჯობს,თუ მოყვარე ჩემს მოძულედ გარდაიქმნები.

***

გიჯობს,სხივებით არ შეამკო მწირი სინათლე,

საზრდო არ მისცე მითქმა-მოთქმის მსუნაგ მსახურებს,

ჩვენი წარსულის დავიწყებით თავი იმართლე,

თუ ჩემი ხსოვნა ლამაზ ტყუილს დაიმსახურებს.

***

გიჯობს,სიტყვები არ შენიღბო ტრფობის გამხელით,

არ დაეხარბო სიყვარულის მაცდურ არაკებს…

სჯობს,გვამთან ერთად დაიმარხოს ჩემი სახელიც

და ჩვენს აუგზე აღარავინ ილაპარაკებს.

***

თუკი ამქვეყნად შერცხვენილმა უნდა ვიარო,

სჯობს,ჩემთან ყოფნა არასოდეს გაიზიარო..