“ჩემი სიცოცხლის უკვე ტანმსხვილ ხეზე ღამეები ხეებზე მეტად შრიალებენ,რადგან ყველაფერი ღამეებში მოხდა,როცა ვისგანაც დღე მტკიოდა,ყველას ეძინა.დღეები ყრუდ მიდიან.სული ვერც ერთ ყვავილობას ვერ იხსენებს.ასე მოვდივარ მწყრალი შარით,სადაც ცხელი ყინულის გაღმა გახურებული ქვები ქშუიან და დამშრალი ტალღების ფსკერზე თევზის ლანდი თამაშობს”. (ავტორი გენია.ჯი)