ნეტავ შენს ცოდვებს რად შეჰხარი დიდი მადლივით,

რა სიტკბოებას გადაჰყრიხარ იმ სიმწარეში,

შენს ლამაზ ვარდს რომ შეჰპარვია ბილწი მატლივით

და სახელს გიტეხს,როგორც ფლიდი პირისფარეში.

***

შენს სიკეთეზე საუბარი ყველას სწადია,

ყველა შენ გაქებს,სადიდებელს რაწამს ნახავენ,

შენთან ისეთი მეხოტბენი მრავლად დადიან,

ვინც უზნეობას არც პირსუკან დაგიძრახავენ.

***

შენში აშენებს თვალთმაქცობა დღეს იმ სასახლეს,

სადაც თავს უყრის მლიქვნელების ხროვას განგება,

სადაც სიტურფე ნიღაბსმიღმა უნდა დასახლდეს

და თვით სიმართლეც მაცდურობით დაიბანგება.

***

მაშ,სანატრელო,ჩემგან მაინც მართალი გესმას -

ხმალიც ბლაგვდება,თუ მას ხშირად არავინ ლესავს.