მარინა ყიფიანი-მაისურაძე – “შვილმკვდარ დედებს”
შვილმკვდარ დედას არ ახარებს არც აღდგომა,
არც ახალ წლის ნაირ-ნაირ ფერები,
ყველას გულში გიხუტებთ და სათითაოდ,
თქვენს დაჭრილ გულს ლექსად მოვეფერები.
***
შეგიმშრალოთ მინდა თვალზე სიმწრის ცრემლი,
ვიზიარო თქვენი დარდი ნუგეშით,
თანადგომა,თანაგრძნობა გაგიცხადოთ,
ძალა მოგცეთ,ჩაგწვდეთ გულის უბეში.
***
ამბობენ,რომ დრო მკურნალი წამალია,
დაგავიწყებს წლებს,წარსულში ნაწამებს,
შვილმკვდარ დედას სიცოცხლე რომ აღარ უღირს,
როგორ წაშლის დრო ჭრილობის ნაკვალევს?
***
მათ ხომ მხოლოდ სიზმრის ნახვა თუ ახარებთ,
დაკარგული შვილის სახე იხილონ,
მოეფერონ,ჩაიხუტონ და სიზმარშიც
გულამოსკვნით,გულიანად იტირონ.
***
ღმერთო! – შვილით დედის გულს ნუ გაამწარებ,
ის ხომ მისი აზრი არის სიცოცხლის,
ღვთისმშობელო,გევედრები,შეიცოდე,
ეს გრძნობა ხომ შენ პირველმა იცოდი.