სიკვდილმა ჩამოიარა,

ობოლი დახვდა წინაო,

- მე წამიყვანე,სიკვდილო,

ობლობა მომეწყინაო.

- შენ რად მინდიხარ,ობოლო,

შენი პატრონი ვინაო,

ერთი შორი მამიდა გყავ,

ისიც არ არის შინაო,

მე კახეთისკენ მივდივარ,

კაცი მიმიძღვის წინაო,

ცხრა ძმანი გამდიდრებულან,

უნდა ჩავუხდე შინაო,

ისინი უნდა გავყარო,

თავ-თავად მივცე ბინაო.