მამა პეტრე (კვარაცხელია) – “ბავშვი ვარ და”…

ბავშვი ვარ და ყველაფერი მაპატიე,

ან შეშლილი ფოთოლცვენის აჩრდილი,

წუხელ ღამე სამრეკლოზე გავათიე,

ცისკენ მქონდა მკვდარი ხელი გაწვდილი…

***

ბავშვი ვარ და მაწანწალას დავემსგავსე,

ო,რამდენჯერ მოვიარე თბილისი,

ცივ ნოემბერს შევეფეთე მთაწმინდაზე,

მერე უცებ მომენატრა ივნისი.

***

ბავშვი ვარ და ყველა გრძნობა ამიხდინე,

გააქანე შორს,შორს ლურჯა ცხენები,

გევედრები ყველა წყენა დაითმინე

და დრო გადის ესევ ციებ-ცხელებით.

***

ბავშვი ვარ და შენც ბავშვობა გამიწიე,

დამანახე უკვდავების აჩრდილი,

სამრეკლოდან სხვა სივრცისკენ გამიწვია,

რა ხანია ხელები მაქვს გაწვდილი.