ვასილ ბესელია – “გშორდები…”
გშორდები…
ღმერთიც ვერაფრით მიხსნის,
მე ახლა მრუმე ნისლებში ვწევარ…
ასე
აღებულს ჟინით და სისხლით
მთასვლელი ტოვებს სანუკვარ მწვერვალს.
***
გშორდები…
ზარებს დაწყვიტავს მნათე,
და ლოცვა ძილში ჩამყვება შვებად…
ასე
ტოვებენ საფლავზე სანთელს,
როდესაც გული საფლავში რჩებათ…
***
გშორდები…
მიმაქვს ტკივილი ცალფა,
ვნებდები გამჩენს და თვალებს ვხუჭავ.
ასე
ტოვებენ სამშობლოს ალბათ,
და მიწა მიაქვთ,ორიოდ მუჭა…